Zooo van de week ging ik er eens even goed voor zitten, om een flink verhaaltje te schrijven, maar werd ik na 5 minuten onderbroken, dus bleef het verhaaltje uit..Ik ben nog steeds in leven, ben er nu weer voor gaan zitten en hoop dat ik dit keer niet onderbroken wordt..

Ten eerste nog even mijn pappie feliciteren met zijn verjaardag van 4 juli jl. Op naar de 50 pa! En nog veel plezier op Kreta deze week!

Ten tweede toch even onder de aandacht brengen hoe mijn 'travelbuddy' Vincent van de week van een 220 meter hoge brug is gesprongen in Namibië (met elastiek aan zijn voeten).. Gruwelijk gedaan, jochie, en als ik daar was, was ik met je meegesprongen!

Tijdens het schrijven van mijn laatste blog was Michael Jackson zojuist heengegaan, en zoals jullie weten zou ik met Nicky naar Londen gaan om onze held live te zien..Aangezien the King of Pop is heengegaan, wordt een concert geven een beetje moeilijk, maar Nicky en ik hebben besloten er toch gewoon 3 geweldige dagen londen van te maken!

Dinsdag op woensdagnacht om 2 uur vlieg ik daarom richting Gatwick, vrijdagmiddag half 3 weer terug, uiteraard gaat ik er hier weer uitgebreid verslag van doen..Ik heb de hele week vrij genomen, wat betekent dat ik morgen en dinsdag ook niks te doen heb, dus, ja ouders, let op: Wilco gaat cultureel doen. Morgen ga ik met Anna naar Aphrodite's Bath's, en daarna naar Kuryum, een hooggelegen soort van Arena die over de zee uitkijkt. Daarna gaan we door naar Paphos, wat een schitterend stadje aan de westkust van Cyprus is. Dat zijn de vooruitzichten voor deze week, nu de terugblikken...

Ik weet niet precies meer waar ik ben gebleven in mijn vorige blog, wat ik wel weet is dat ik 2 heerlijke zondagen Guaba heb gehad, en mijn weekje vol heb gemaakt tot mijn vakantie. Afgelopen week waren de oom, tante en 2 nichtjes van Anna op bezoek. Dinsdag werd ik uitgenodigd om met de hele familie uit eten te gaan bij een klein restaurantje op een prachtige lokatie. Het eten was heerlijk, en naar goed Duits gebruik werd er flink gedronken. Ik zat naast de oom van Anna en Ralf (Anna's vader) en die besloten er eens flink van te genieten. Ik werd geacht mee te drinken (wat normaal gesproken geen probleem is) en er werd een lokaal borreltje voor men neus gezet. Toen ik het naar binnen goot, merkte ik in eerste instante niets. 3 seconden later heb je echter het gevoel dat iemand je slokdarm in de fik steekt..Er werd mij verteld dat dit drankje (ik vergeet de naam steeds, iets met een s aan het begin en nee- tis geen ouzo) verschillende doeleinden heeft. Zo wordt het in de winter als het hier vriest gebruikt voor het defrosten van de autoruiten en wanneer het weer omslaat drinken de Cyprioten het als medicijn. Iedere avond 2 shotjes, een hele week lang, en je heb geen last van je luchtwegen en ik geloofde het helemaal. Het kleine flesje ging gelukkig vrij snel leeg, maar Ralf und Klaus zouden natuurlijk geen Duitsers zijn als ze er niet nog 1 namen..Uiteindelijk hebben we met zijn 3en 3 flesjes leeggedronken, wat neerkomt op ongeveer 8 kernraketten op je longen..gelukkig reed Anna

Anna der nichtjes zijn 7 en 3 spreken natuurlijk geen woord Engels, alleen maar Duits. De kleinste (Alicia) is werkelijk een schat van een meid. Blonde krulletjes, ogen net zo groot als der oren, en de hele dag kletst ze iedereen der oren van de kop. Toen de grote boze Wilco haar begon te kietelen, kroop ze echter gauw bij mama op schoot, hoewel ze het toch wel grappig leek te vinden. Vervolgens ging ze iedereen vertellen dat ik haar niet meer mocht kietelen, dus toen ze later naast me stond, zei ik haar op men beste Duits: Es tut mir leid vor das kitschelen (ofzo)........Terwijl iedereen gespannen op antwoord wachtte, en die kleine schat me aankeek, zei ze op heel zachte toon: Es tut mir auch leid.....ZOOO SCHATTIG, brak mijn hart en echt ontzettend Youtube-moment..toen iedereen begon te lachen begreep ze dit natuurlijk niet en aangezien de kleine al vermoeid was van de lange dag besloot ze het maar op een flink janken te zetten

Tijd om naar bed te gaan dus..

Afgelopen donderdag had Anna via der werk kaartjes weten te regelen voor Nikki Belucci, een Italiaanse vrouwelijke dj, die erom bekend staat topless te draaien. Het feest was in Breeze bar, en nu had ik al horen zeggen dat dat niet echt mijn publiek was. Breeze is het type club waar de miljonairs hun eigen area hebben, de miljardairs hun eigen area hebben, en een zeer hoog 'high heels'-gehalte heerst. Ik ben midden op de avond een rondje gaan lopen en van de 500 mensen die er waren heb ik er misschien 10 gezien die zeg maar stonden te 'bewegen' (het was niet eens dansen te noemen. De rest zat hun champagne te drinken en mooi te wezen.. Anna en ik begonnen ons dus al gauw te vervelen en aangezien de dj toch niet zo topless bleek als de titel 'topless dj' doet vermoeden, zijn we er na een uurtje of 2 vandoor gegaan..

Voor de rest is er eigenlijk weinig aan het handje hier..Ik zal jullie nog wel even een update geven over mijn toekomstplannen..

Toen ik Cyprus aan het regelen was, werd in eerste instantie uitgegaan van een stage van 5 maanden. Dat zou betekenen dat ik 20 september klaar zou zijn, maar aangezien mijn afstudeerzittingen in augustus zijn, wou ik graag voor die tijd terug naar Nederland. Toen ik dat aangaf bij mijn baas, zei hij dat 4 maanden eigenlijk wel kort is, en stelde hij voor om een weekje terug naar NL te vliegen om af te studeren. Ik wou deze fantastisch ervaring natuurlijk niet op zoiets af laten ketsen, en ben daarom destijds verbaal akkoord gegaan met een stage tot november.

Mijn stufi is tot en met augustus en aangezien mijn stagevergoeding nooit genoeg zou zijn om van te leven, besloot ik hem dat laatst maar te melden, en dat het plan om 3 maanden op water en brood te leven, mij niet zoveel aansprak. Verrassend genoeg stelde hij voor om bij te betalen, iets wat ik niet echt verwacht had. Ik heb hem gezegd zijn voorstel in beraad te nemen, maar er zijn een aantal dingen die mij er eigenlijk van weerhouden om hier nog tot en met november te blijven. Ik twijfel dus nog steeds, maar zal jullie gauw laten weten of het augustus of november wordt.

Ongetwijfeld zal mijn volgende blog een stuk interessanter zijn, wanneer ik de verhalen (en hopelijk ook de foto's) van mijn culturele weekje EN de 3 dagen londen heb natuurlijk...Voor nu laat ik het even hierbij. Een hele dikke kus vanuit Cyprus en hou mijn blog in de gaten voor de volgende, want er zit een spannende, geweldige week aan te komen