Omdat mijn blogjes vaak over mijn invulling van mijn vrije tijd gaat, besluit ik het vandaag (gedeeltelijk) maar eens over een andere boeg te gooien. Nu niet direct wegklikken deze blog, want uiteraard ga ik jullie niet tot vervelens aan toe informeren over mijn gehele stagetraject, bovendien zou ik niet tevreden zijn over mijn blog als ik jullie niet ook zou informeren over mijn vrijetijdsbesteding. Nee serieus, niet wegklikken.

Exact 2 maanden geleden ben ik aan de slag gegaan bij de Freemont Group. Het project wat de Freemont Group voor ogen had, omvatte het opzetten en laten ontwikkelen van een Corporate Services Systeem. Laten ontwikkelen, dat wil dus zeggen dat ik niet 40 uur per week naar mijn scherm zit te staren om te programmeren. Nee, ik zou de ontwikkelaar moeten uitleggen wat de Freemont Group precies voor ogen heeft met betrekking tot het nieuwe systeem. De eerste weken dat ik hier was, bestond dus uit het opzetten van een project plan, opzetten van functionele eisen van het systeem, en ik wou graag zo spoedig mogelijk contact opnemen met de ontwikkelaar, die op de hoogte was van de aanstaande opdracht. Toen dat laatste punt steeds langer op zich liet wachten, bleef 1 gedachte steeds rondspoken in mijn achterhoofd: 'Van uitstel komt afstel.' Helaas bleek mijn achterhoofd gelijk te hebben, de ontwikkelaar heeft inmiddels aangegeven dat hij geen tijd heeft om de klus te klaren. AARGH!!!!!!

Wat nu? Momenteel ben ik op zoek naar een nieuwe ontwikkelaar. Ik heb al een aantal lijntjes uitgegooid, het één en ander begint een beetje concreet te worden. Maar dit houd wel in dat we weer van voren moeten beginnen met het informeren en overdragen van informatie naar een nieuwe ontwikkelpartner. Ik heb nog steeds goede hoop dat ik straks in augustus de Hogeschool van Amsterdam vol vertrouwen voor de laatste keer kan binnenstappen. Daarna stap ik naar buiten met een papiertje in mijn hand.

Een A4'tje met mijn naam erop. Een A4'tje waar ik 4 jaar lang voor heb moeten werken. Een A4'tje dat mijn maatschappelijke verantwoordelijkheid vertegenwoordigd. Een A4'tje dat de staat en mij veel euro's heeft gekost. Een A4'tje waarvoor ik de kans heb gekregen deze te verdienen. Een A4'tje dat aantoont dat ik er 4 jaar voor gewerkt en geleerd heb. Een A4'tje dat mij zoveel mogelijkheden biedt. Een A4'tje waarmee mijn leven begint.

Diepzinnig hè, die laatste alinea? Zat hem even helemaal te trippen, haha! Ongelooflijk, als je erover nadenkt..maar het is wel zo. Goed, terug naar het een wat luchtiger onderwerp..Cyprus met al zijn geneugten!

Een tijdje terug had Anna mij voorgesteld aan Jenny en Merin, 2 meiden uit Duitsland, wonend in Londen, voor de zomer op Cyprus. Omdat ik die avond erg moe was, en de meiden maar een half uurtje gezien had,had ik niet alle details opgeslagen van de dames.

Afgelopen vrijdag ging ik met Robin naar een barretje genaamd Hyper. Het was er erg rustig, maar omdat Robin nog 5 Russen had meegenomen die hij kende, toch gezellig. Anna was aan het werk, en zoals een prachtig gezegde luidt: 'Kijken mag', hadden Robin en ik genoeg te zien achter de bar van Hyper. Na ongeveer een uur met 1 van de 2 bardames gepraat te hebben, bleek ze ook afgelopen zondag in Guaba te zijn geweest. Hm..Toen ze vertelde waar ze ongeveer stond, begon ik te denken: 'Hey, stonden die vriendinnen van Anna daar ook niet?'

'Do you know Jenny, she was partying up there too?'
'Jenny is one of my best friends, we live together in the UK'..
'Oh so then you must be..........'
'Shit, black-out...eeeehrrr...eehrr....'
*ze kijkt me aan alsof ik van een andere planeet kom*
Eeeehrr..........
'Merin'..
'Shit yeah, that's right! We met before actually, last week..I'm a friend of Anna'
'Anna as in Maria's sister?'
'Yeah'..
'So we both met before, are talking to each other for an hour now, and both can't remember meeting each other?'
'That's right'...

Blunder van de week dus...gelukkig herkende ze mij ook niet meer.

Nadat ik de afgelopen 3 weken op zaterdag niet was wezen stappen (pre-occupied

), vond ik het afgelopen zaterdag maar weer eens tijd om wat goed te maken. Anna en ik begonnen in Guaba, waar Robin zich al gauw bijvoegde. De relaxede sfeer bij Guaba van de eerste weken was weer eventjes terug. Niet meer zo druk, met alle bobo's om je heen. Je kon zowaar zitten en een praatje maken met je buurman ging wat verder dan ‘Sorry I stepped on your foot'...Op dat moment hebben Robin en ik een nieuw spel uitgevonden (naam nog niet bekend)..Men neme 2 barkrukken, 1 aansteker. Ga tegenover elkaar zitten en kijk elkaar strak in de ogen aan. De één gooit de aansteker, de ander moet vangen. Degene die hem laat vallen, drinkt een slok. Degene die wegkijkt tijdens het gooien, drinkt een slok. Degene die de aansteker niet boven elkanders schouder uitgooit, drinkt. Je zult wel begrijpen dat het na verloop van tijd moeilijk wordt om een aansteker te vangen

Nadat het spelletje een beetje begon te vervelen, vervolgden we onze zaterdagavond in Hyper, alwaar ik mij (opnieuw) voorstelde aan Merin. Het wordt een beetje een inside-joke nu. Langzaam maar zeker werd de groep groter en groter, en toen Hyper ging sluiten, waren we gezellig met een man of 10 aan de bar.

Omdat de avond nog lang niet voorbij was, besloten we met zijn allen naar basement te gaan. Ik had al veel gehoord over deze discotheek, maar was nog nooit binnen geweest. Eenmaal binnen kreeg ik een beetje een flashback. Het deed me denken aan 1 van de leukste discotheken waar ik ooit geweest ben: QK. Nu weten een heleboel van mijn trouwe lezers niet wat QK is, dus daarom leg ik het nog even uit:
Redelijk groot, maar niet immens. Leuke sfeer. Leuke muziek. Geen gezeik. Party on...tot in de vroege uurtjes heb ik het weekend optimaal benut.
Nadat ik gisteravond mijn blogje had getypt, zit ik momenteel op kantoor. Ik ga de boel nu uploaden, en dan gauw weer aan het werk. Aanstaande vrijdag verjaardagsfeestje van Anna, mevrouw wordt 21..belooft een spetterende avond te worden!

Kus uit Cyprus.