Hello Boppeersss daar zijn we weer!!!

LONDON BABY!! Zoals beloofd in vorige blog, hierbij een uitgebreid verslag van mijn culturele dagje Cyprus met Anna, en natuurlijk de 3 dagen Londen die een ander doel had dan we voor ogen hadden, maar desondanks zeker de moeite waard was!!

Vorige week maandag zijn Anna en ik vroeg opgestaan om richting Kurium te gaan. Kurium is een dorpje dat nog stamt uit de tijd van onze voor-voor-voor-voor-voor-voor-voor-voor-vaderen.. en diens opa was er ook trouwens..Dit plaatsje staat vooral bekend vanwege het feit dat de grootste held uit de Griekse/Trojaanse geschiedenis hier gewoond zou hebben: Achylles..

Met Bob Marley en de airco in de auto reden we richting Kurium en aldaar geparkeerd kwamen we -gewapend met camera en fles water- eerst terecht in een oud badhuis, dat uitkijkt over de zee. Zoals wel vaker staan culturele plaatsen vol met bordjes met informatie, geschiedenislessen en andere weetjes..Als je erover nadenkt, bestaat het dorpje eigenlijk alleen uit hele oude stenen, dus besloten we er een leuke wending aan te geven:

Good afternoon, ladies and gentlemen: On sales now, this ancient bathtub, including dust and old broken mosaic, just 499,95 here@ Rocks 'r Us..Please also look at our collection of ancient rocks, rock tables, rock beds, and of course our famous Red Rocks..Thank you and have a pleasant day.

Na anderhalf uur stenen (pfffffff) begonnen we het wel zat te worden en aangezien Achylles' Crib toch niet zo 'rockin' ' was, was de airco in de auto een welkome verandering. Van Kurium zijn we doorgereden richting het gebied van een ander Grieks cultureel personage: Aphrodite. Op het strand nabij Aphrodite Hills ligt Aphrodite Rock, de plek waar ze volgens de legende uit het water kwam lopen om vervolgens aan de andere kant van het eiland een bad te nemen..(Aphrodite's Baths)..vraag me niet waarom helemaal aan de andere kant, misschien woonde der vriendje daar ofzo..Anyway, mensen zeggen dat dit een magische plek is en dat je hier altijd liefde voelt, en ik ben totaal niet bijgelovig, maar op de 1 of andere manier voelde ik ook een heleboel liefde op het moment dat Anna in bikini op het strand ging liggen

..ok,ok, foute opmerking, maar ik mag ook best een keer uitschieten..

Anyway, toen we dus nog meer stenen hadden bekeken, zijn we nog even naar Paphos gegaan (leuk toeristenplaatsje) om wat te eten, en een leeg kaal kutkasteel te bekijken voor 1,70 entree.. daarna zijn we weer terug gegaan richting Good Old Limassol..

Dinsdagavond kon ik niet wachten om naar het vliegveld te gaan, om 2 uur 's nachts zou ik vliegen met Monarch, de goedkoopste maatschappij ter wereld...en ik heb het geweten ook..

Na een innig afscheid van mijn geliefde Duitsche was dit de uitgelezen plek om even wat energie op te doen voor het tripje Londen.......NOT...Nog nooit heb ik zo'n oncomfortabele stoel gezeten

... Stoel is eigenlijk een te groot compliment voor dit stuk hout met een lapje stof, en terwijl de rest van de mensen om me heen lagen te snurken, probeerde ik 4 uur lang men ei te leggen totdat het de moeite niet meer waard was.Gelukkig vliegen we terug met Easyjet..

Rond 7 uur kwam ik bij het hotel in Londen aan, alwaar ik mijn tas dropte en in de vorm van 4 koppen koffie weer wat energie had gevonden. Aangezien Nicky pas 's middags zou landen vond ik het zonde van mijn tijd om in het hotel te hangen, maar ik wou niet al gaan sightseeen bij de ' must-see's zonder Nick..Ik besloot daarom om naar het Wembley stadion te gaan, omdat ik wist dat Nicky meer geinteresseerd was in tennis (wimbledon) dan in voetbal (wembley). Ridin' on the Tube kon ik kiezen uit 2 stations: Wembley Central en Wembley Park. Logischerwijs koos ik voor Central, aangezien een park in de nederlandsche vertaling nog altijd veel bomen en gras betekent....Zat ik er even een paar kilometertjes naast!!! Toen ik uitstapte zag ik in de verte het stadion liggen en aangezien ik tijd zat had, besloot ik de prachtige (ahum) wijk van Wembley te doorlopen om het gevoel te krijgen wat de Engelse supporters hebben wanneer ze naar dit gigantische stadion lopen.

Na een wandeling van 30 minuten stond ik midden in een grasveld, met voor mij het stadion, maar tussen mij en het stadion in een treinspoor, omgeven door hekken, geen brug te bevinden, geen slaap in mijn kop en de caffeine begon ook langzaam uit te werken. Na 20 minuten lopen langs het spoor kwam ik dan eindelijk bij de echte toegangsweg tot het stadion, die ik ging bewandelen na mijn 5e kop koffie van de dag. Daarna was het nog een kwestie van de hoofdingang vinden. De toegangsweg liep richting een hoek van het stadion en ik moest kiezen of ik links of rechtsom ging. Uiteraard koos ik de verkeerde kant, zodat ik 3kwart van deze kolos was rondgelopen voordat ik bij de ingang kwam. U zult begrijpen dat een 6e kop koffie mij niet slecht in de oren klonk op dat moment..

Afijn, uiteindelijk heb ik een stadiontour gedaan, waarbij ik in de spelerstunnel, kleedkamers, koninklijke loge en natuurlijk op de tribune ben geweest.

Vorige week ben ik hier gestopt, en stom als ik ben had ik dit hele verhaal op Anna's laptop geschreven, en terwijl Anna richting Hongarije ging voor de Formule 1, ben ik natuurlijk vergeten dit bestand op men usb te zetten ...heel slim

Inmiddels is mijn meissie vannacht weer terug gekomen, dus kan ik ook weer verder typen aangezien ze nu aan het werk is..Waar was ik? Wembley zo te lezen..pfoe, weer even graven hoor, o ja, na Wembley ben ik teruggegaan naar Liverpool Street station waar Nicky aan zou komen..aangezien hij een uur vertraging had, zo vriendelijk was geweest mij dit te melden, heb ik helemaaal niet 2 uur zitten wachten daar en me stierlijk lopen vervelen

Geintje,nick..

Eindelijk kwam die pinda dan met camera en al de stationshal binnenlopen..3 maanden is toch wel erg lang, he..Na een innige omhelzing (half Londen dacht dat Jim en Jamai waren gearriveerd), besloten we direct naar het hotel te gaan alwaar ik eiiiindelijk kon douchen en wat slaap kon pakken..we wilden natuurlijk niet al te veel tijd verspillen, dus nadat we gesetteld waren, gingen we maar in het hotel wat eten..eenmaal daar was de toon alweer gauw gezet en het gesprekniveau tot een dieptepunt gezakt toen er 'Angus Steak' op het menu bleek te staan..Nja, mensen die ons een beetje kennen, kunnen wel raden hoe dit vertaald werd.. Mensen die ons niet kennen, lees Angus zonder de 'g'...

Aldaar besloten we dat het toch al te laat was voor sightseeën en dat als we vroeg zouden gaan stappen, we de volgende dag genoeg energie zouden hebben om de stad in te gaan..Volgens goed gebruik een ouderwets flesje Bacardi+cola ingeslagen, en op de hotelkamer er achter komen dat géén van ons eraan gedacht heeft om dan wel dobbelstenen, dan wel een kaartspel mee te nemen..

Improviseren dus met het drankspelletje..goed dat bleek nog een flinke klus, maar we hebben 1tje gevonden waar je met zijn 2en toch behoorlijk wat plezier van kan hebben (mits aangeschoten):

Men neme 1 goedgevulde ipod, selecteer het spel 'Music quiz'. concept van dit spel is om binnen 10 seconden de juiste titel bij het juiste nummer te raden dat op dat moment afspeelt. Indien je er 5 achter elkaar goed weet te raden, en de timer niet voorbij de 5 seconden is (per nummer) hoef je niet te drinken..verknal je het? Drinken..

Rond een uurtje of 11 besloten we met de tube richting het centrum te gaan, en we besloten om, jawel, 2 bacardi breezers onderweg mee te nemen.. nostalgie ten top

In het centrum zijn we bij een willekeurige club naar binnen gegaan..het bleek nog niet zo druk in de club, maar mijn motto is altijd: Je moet het zelf gezellig maken..en dat deden we..Na een aantal uurtjes stond de club behoorlijk vol, en vermaakte we ons prima.. uiteindelijk lagen we rond half 4 op bed, wat best netjes was omdat we én moesten zoeken naar de nachtbus
, én moesten wachten op de nachtbus, én de nachtbus ons nog een kleine 3 kwartier moest vervoeren..

De volgende dag stond Wimbledon Tennis Park op het programma, en aangezien ik die dag daarvoor Wembley Central en Wembley Park verkeerd had ingeschat, besloten we om dit keer maar op Wimbledon Park te gokken..(geen van ons beiden was zo slim om het gewoon aan iemand te vragen)..

UITERAARD stonden we weer op het verkeerde metrostation, en toen we vroegen waar Wimbledon tennis park was, wees een oude dame ons de juiste richting op..met het gemak dat ze het zei leek het een wandelingetje van 5 min..de realiteit bleek uiteindelijk 45 minuten..(ok, paar keer verkeerd gelopen en het is flink uphill daar, maar toch)..

Nu moet ik wel zeggen dat 45 minuten door de wijk Wimbledon lopen een stuk aangenamer is dan 45 minuten door de wijk Wembley..Wimbledon heeft waarschijnlijk de mooiste,grootste, duurste huizen van Londen, met bijbehorend wagenpark..Genieten dus..

Eenmaal aangekomen bij het tennispark Wimbledon moesten we helaas 2 uur wachten op de volgende tour, die anderhalf uur zou duren om het centrecourt te zien..dat vonden we een beetje zonde van de tijd, dus besloten we alleen het museum te bezoeken.. Ik ben geen fan van musea, maar als ik dan toch ergens heen moet, dan het liefst een sportmuseum.. en ik ben geen fan van het kijken naar oude tennisrackets, maar als er allemaal leuke, interactieve dingen te zien (en dus te doen) zijn, is het zeker geen tijdverspilling..ik vond het erg interessant allemaal en heb op speelse wijze veel geleerd over de geschiedenis van Wimbledon, en zeker een aanrader

Na Wimbledon werd het tijd voor de usual-londen-sights..Na de Big Ben, Westminster abbey, en London Eye (wegens tijdgebrek helaas niet in gezeten) hebben we Harrods bezocht..hoewel dit alles mijn tweede keer Londen was, viel het mij op hoe weinig ik mij nog van mijn eerste keer kon herinneren (toen ik 10 was)..

Ook een wandelingetje door Harrods blijkt nog wel wat tijd te kosten, en toen we eenmaal buiten waren, liepen we een rondje om het gebouw heen (ok, niet opzettelijk - we konden het metrostation niet meer vinden)...Dat bleek een gouden zet, want er is zowaar een exclusieve parkeerplaats naast Harrods..U zult begrijpen dat het geen straf is om daar eens even een kijkje te nemen..

Van Ferrari's tot Bentley, Rolls Royce tot Porsche, je kijkt je ogen uit.. Nadat James Bond ons met zijn Aston Martin had afgezet bij de Tower Bridge (ok, niet helemaal waar....of eigenlijk gewoon: helemaal niet waar), en we ook dit prachtig staaltje bouwwerk op de gevoelige plaats hadden vastgelegd, zijn we richting de o2 arena gegaan...

Jawel..want het was rond dit tijdstip dat we eigenlijk met 20.000 fans zouden staan wachten totdat de poorten open gingen..Rond half 7 kwamen we bij de ingang van het gigantische dome, en tot onze teleurstelling waren er slechts een handjevol fans te vinden, daar waar er duizenden waren samengekomen die maandag daarvoor, omdat hij dan zijn eerste concert zou hebben gegeven..ik heb het natuurlijk over Michael Jackson, voor diegenen die de laatste maand in een koelkast heeft gezeten..

Bij de ingang waren 2 grote witte muren geplaatst, met slechts een kleine afbeelding van de King of Pop en zijn geboortejaar - sterfjaar, met als bedoeling dat de fans hier een mooie boodschap achter konden laten..Zie de foto's om te zien hoe wij Nederlanders dat doen

We besloten een kijkje te nemen in de o2, die een hele straat met restaurantjes, barretjes en......EEN BIOSCOOP!!! bleek te bevatten..aangezien de nieuwe Harry Potter juist die dag daarvoor was uitgekomen, hadden we al de mogelijkheid besproken om deze eventueel samen in Londen te gaan bekijken. Dit buitenkansje konden we dus niet laten liggen, en na een snelle, doch verrukkelijke Oosterse hap naar binnen te hebben gewerkt, hadden we de voorstelling van 7 uur te pakken.

Ik ga niks verklappen, maar voor diegenen die hem nog niet gezien hebben (en dit wel van plan zijn), ik vond deze film duidelijk 1 van de betere, zo niet de beste..

Afijn, omdat we ook alweer een dagje ouder worden, en Nicky rond 6 uur zijn nest uit moest voor zijn vlucht, besloten we die avond niet meer de stad in te gaan en gingen we terug naar het hotel..Aldaar besloten we nog een drankje aan de bar te doen..Nu hoor je mensen regelmatig razend enthousiast zijn over Guinness bier, en aangezien we nu toch in Engeland zijn, en ze het hier toch schenken, vond ik dat we dat maar eens moesten proberen............Waarvoor nogmaals excuus nick..Smerige bocht..

Het tripje Londen was daarmee voor Nicky voorbij, en de volgende ochtend moest ik na een korte anderhalve dag alweer gedag zeggen tegen mijn maatje..Ik ben zelf nog iets langer blijven liggen, en 's middags nog terug naar Harrods gegaan om de Engelse versie van 'Komt een vrouw bij de dokter' op te pikken..uiteraard had het grootste warenhuis van Engeland deze niet op voorraad, maar als ik de tube nam naar de andere kant van Londen, bij die ene rode telefooncel linksaf zou slaan, na 500meter bij het 33e stoplicht rechts, en dan na 54 stappen naar links keek, zou er een miniscuul boekwinkeltje zijn waar ik misschien nog geluk zou hebben...Nee dankje..Ik besloot op tijd naar het vliegveld te gaan en rond 15.10 begaf ik mij in het luchtledige richting het altijd mooie Cyprus..

Inmiddels zijn we alweer een week verder en heb ik GROOT NIEUWS!!!!!!!!

Wegens verschillende redenen zal ik vanaf 22 augustus weer PERMANENT in Nederland te bewonderen zijn..1 van die redenen is dat ik jullie allemaal uiteraard ontzetten mis (slijm), 1 van die redenen is dat Anna voor 4 maanden naar ons koude kikkerlandje komt (aaaaah), en ik niet de bruiloft van men neef wil missen (nogmaals aaaaah).... Er zijn ook nog wel een aantal andere dingetjes die spelen maar daar hoeven jullie wijsneuzen op dit moment niks over te weten

Goed, dit was m dan, sorry dat ik waarschijnlijk een half uur van jullie tijd in beslag heb genomen..ik heb ook nog een zootje foto's toegevoegd, dus jullie zijn er nog niet

..Bedankt voor het lezen en laat even een berichtje achter, want deze blog heeft me zo'n uurtje of 3 gekost in totaal dus EEN BEETJE WAARDERING MAG OOK WEL EEN KEER JA !!!!!!!!!!!!!!!!

hihi..kidding..

Een dikke kus vanuit het zonnige Cyprus!!!!!!!