Dag 122: I'll be back...

Er is een goede mogelijkheid dat dit mijn laatste blog kan zijn. Tijd om dus even terug te blikken: Begin april heb ik besloten om mijn studie Informatica niet in Almere te voltooien, maar op Cyprus. 20 april 2009 was het dan zover: in mijn ééntje stapte ik op het vliegtuig om 4 maanden lang niet meer op Nederlandse bodem te verschijnen.

Mijn stagebedrijf -de Freemont Group- heeft de eerste week een appartementje voor mij geregeld. Vervolgens was het zaak om te wennen. Want zo gaat dat nou eenmaal. Je komt in een andere omgeving, ander land, andere cultuur, ander bedrijf etc. Je moet overal aan wennen en dat gaat niet van de ene op de andere dag. Om het mijzelf iets makkelijker te maken, besloot ik in mijn eentje de stad in te gaan om mensen te ontmoeten. Uiteindelijk bleek mijn geluk te vinden in een Irish Pub. Na eerst een tijdje met een aantal Syriërs om te zijn gegaan, leerde ik een Nederlandse jongen kennen die hier ook woont en werkt, Robin.

Ik ging met Robin mee naar het wekelijkse voetbal, en we gingen stappen. Omdat Robin hier al een tijdje woonde, kende hij al wat mensen en als je dan in een vriendengroep komt, is het niet altijd even makkelijk om erin te komen. Gelukkig verliep dat voor mij redelijk goed en bij nader inzien was dat gezien de omstandigheden ook niet zo moeilijk: Zon, zee strand, feest en een mix van verschillende nationaltieiten: Je kan er bijna niet chagrijnig van worden.

In deze periode leerde ik ook Anna kennen. Het was geen liefde op het eerste gezicht, maar na een tijdje het erg gezellig met elkaar te hebben gehad, sloeg op een gegeven moment toch de vonk bij mij over. De rest van het verhaal is bekend. Ondertussen ging het op mijn stage niet helemaal van een leien dakje. De ontwikkelaar die een contract had met Freemont, besloot het vertrouwen in Freemont op te zeggen. Ik moet eerlijk zijn, ik kon er niet heel treurig om zijn. Dit bood mij namelijk een mooie kans om sales-ervaring op te doen: Ik moest toch een product weten te 'verkopen' aan mijn bazen aangezien er een nieuwe richting op moest worden gegaan. Dit is voor mijn gevoel aardig goed gelukt.

Wat één van de hoogtepunten uit mijn leven had moeten worden, werd 'slechts' het hoogtepunt van dit jaar voor mij. Ongelooflijk! Nu ik zojuist dit zinnetje typ, schuift mijn Windows Media Player naar 'Bad'. Uiteraard heb ik het over het Michael Jackson concert, dat ik samen met Nicky zou bezoeken in Londen. Gelukkig hebben wij ervoor gekozen om de trip niet af te zeggen, maar er 2/3 dagen Londen van te maken. Het voelde toch wel heel goed om weer een 'Nederlands' gezicht te zien, ook al was het die lelijke pinda :P). Haha geintje natuurlijk maatje, en we gaan gauw de film kijken als ik terug ben!! En kolonisten..en klaverjassen..en golfen..en golfen op de Wii..etc.

Kan niet wachten!

Ondertussen onstonden er wel steeds meer argumenten om na augustus niet meer terug te keren naar de Freemont Group en na een aantal weken wikken en wegen heb ik de knoop doorgehakt om niet terug te gaan. Één van de redenen hiervoor is dat Anna in Maastricht gaat studeren, dat moet ik toch wel toegeven. En hoewel ik mij deze periode erg thuis ben gaan voelen op Cyprus is er toch nog altijd 1 plek ter wereld waar ik mij het meest thuis voel: Thuis. Nederland. 'Familie en vrienden die je al je hele leven kent en waar je lief en leed mee gedeeld heb. Ik kijk er heel erg naar uit, ook al heb ik Cyprus voor altijd in het hart gesloten.

Tot slot nog even een kleine update van de laatst weken. Deze stonden voor mij vooral in het teken van het afronden van mijn scriptie. Toch wil ik jullie nog even over één hoogtepunt van de laatste weken vertellen: Gisteravond. In Nederland (en met name in de randstad) heeft het grote publiek er waarschijnlijk niet van gehoord. Maar de heldere sterrenhemel op Cyprus is gelukkig een stuk mooier dan die van Amsterdam. Ieder jaar passeert de aarde de baan van de komeet Swift Tuttle, die stofdeeltjes heeft achtergelaten in zijn baan. Daarbij komen honderden stofdeeltjes terecht in de atmosfeer van de Aarde. Op dat moment verbrand het stofdeeltje in de atmosfeer en schiet het met snelheden van 65km per seconde door de lucht: Een vallende ster. Gisteravond was de piek en dan zie je dus letterlijk tientallen vallende sterren in het uur (meteoorregen). Ik heb werkelijk nog nooit met zoveel verbazing en bewondering naar de hemel gekeken. Het schitterende fenomeen is door het slechte weer en het licht van de Randstad in Nederland bij lange na niet zo spectaculair en daarom waarschijnlijk ook niet zo bekend. Nu maar hopen dat mijn wensen uitkomen............................

Tot gauw allemaal, ik laat jullie allemaal tzt weten wanneer ik beschikbaar ben om wat af te spreken! De eerste weken zal ik vooral druk zijn met afstuderen, het zoeken van een baan, het zoeken van een woning etc. maar daarna ben ik gewoon weer terug. Alleen een schitterende ervaring en een lieve vriendin rijker..(niet kotsen nu)

Voor het laatst: DIKKE KUS UIT CYPRUS!!!!!!!!!!!!!!

Dag 102: LONDON BABY!!!

Hello Boppeersss daar zijn we weer!!!

LONDON BABY!! Zoals beloofd in vorige blog, hierbij een uitgebreid verslag van mijn culturele dagje Cyprus met Anna, en natuurlijk de 3 dagen Londen die een ander doel had dan we voor ogen hadden, maar desondanks zeker de moeite waard was!!

Vorige week maandag zijn Anna en ik vroeg opgestaan om richting Kurium te gaan. Kurium is een dorpje dat nog stamt uit de tijd van onze voor-voor-voor-voor-voor-voor-voor-voor-vaderen.. en diens opa was er ook trouwens..Dit plaatsje staat vooral bekend vanwege het feit dat de grootste held uit de Griekse/Trojaanse geschiedenis hier gewoond zou hebben: Achylles..

Met Bob Marley en de airco in de auto reden we richting Kurium en aldaar geparkeerd kwamen we -gewapend met camera en fles water- eerst terecht in een oud badhuis, dat uitkijkt over de zee. Zoals wel vaker staan culturele plaatsen vol met bordjes met informatie, geschiedenislessen en andere weetjes..Als je erover nadenkt, bestaat het dorpje eigenlijk alleen uit hele oude stenen, dus besloten we er een leuke wending aan te geven:

Good afternoon, ladies and gentlemen: On sales now, this ancient bathtub, including dust and old broken mosaic, just 499,95 here@ Rocks 'r Us..Please also look at our collection of ancient rocks, rock tables, rock beds, and of course our famous Red Rocks..Thank you and have a pleasant day.

Na anderhalf uur stenen (pfffffff) begonnen we het wel zat te worden en aangezien Achylles' Crib toch niet zo 'rockin' ' was, was de airco in de auto een welkome verandering. Van Kurium zijn we doorgereden richting het gebied van een ander Grieks cultureel personage: Aphrodite. Op het strand nabij Aphrodite Hills ligt Aphrodite Rock, de plek waar ze volgens de legende uit het water kwam lopen om vervolgens aan de andere kant van het eiland een bad te nemen..(Aphrodite's Baths)..vraag me niet waarom helemaal aan de andere kant, misschien woonde der vriendje daar ofzo..Anyway, mensen zeggen dat dit een magische plek is en dat je hier altijd liefde voelt, en ik ben totaal niet bijgelovig, maar op de 1 of andere manier voelde ik ook een heleboel liefde op het moment dat Anna in bikini op het strand ging liggen

..ok,ok, foute opmerking, maar ik mag ook best een keer uitschieten..

Anyway, toen we dus nog meer stenen hadden bekeken, zijn we nog even naar Paphos gegaan (leuk toeristenplaatsje) om wat te eten, en een leeg kaal kutkasteel te bekijken voor 1,70 entree.. daarna zijn we weer terug gegaan richting Good Old Limassol..

Dinsdagavond kon ik niet wachten om naar het vliegveld te gaan, om 2 uur 's nachts zou ik vliegen met Monarch, de goedkoopste maatschappij ter wereld...en ik heb het geweten ook..

Na een innig afscheid van mijn geliefde Duitsche was dit de uitgelezen plek om even wat energie op te doen voor het tripje Londen.......NOT...Nog nooit heb ik zo'n oncomfortabele stoel gezeten

... Stoel is eigenlijk een te groot compliment voor dit stuk hout met een lapje stof, en terwijl de rest van de mensen om me heen lagen te snurken, probeerde ik 4 uur lang men ei te leggen totdat het de moeite niet meer waard was.Gelukkig vliegen we terug met Easyjet..

Rond 7 uur kwam ik bij het hotel in Londen aan, alwaar ik mijn tas dropte en in de vorm van 4 koppen koffie weer wat energie had gevonden. Aangezien Nicky pas 's middags zou landen vond ik het zonde van mijn tijd om in het hotel te hangen, maar ik wou niet al gaan sightseeen bij de ' must-see's zonder Nick..Ik besloot daarom om naar het Wembley stadion te gaan, omdat ik wist dat Nicky meer geinteresseerd was in tennis (wimbledon) dan in voetbal (wembley). Ridin' on the Tube kon ik kiezen uit 2 stations: Wembley Central en Wembley Park. Logischerwijs koos ik voor Central, aangezien een park in de nederlandsche vertaling nog altijd veel bomen en gras betekent....Zat ik er even een paar kilometertjes naast!!! Toen ik uitstapte zag ik in de verte het stadion liggen en aangezien ik tijd zat had, besloot ik de prachtige (ahum) wijk van Wembley te doorlopen om het gevoel te krijgen wat de Engelse supporters hebben wanneer ze naar dit gigantische stadion lopen.

Na een wandeling van 30 minuten stond ik midden in een grasveld, met voor mij het stadion, maar tussen mij en het stadion in een treinspoor, omgeven door hekken, geen brug te bevinden, geen slaap in mijn kop en de caffeine begon ook langzaam uit te werken. Na 20 minuten lopen langs het spoor kwam ik dan eindelijk bij de echte toegangsweg tot het stadion, die ik ging bewandelen na mijn 5e kop koffie van de dag. Daarna was het nog een kwestie van de hoofdingang vinden. De toegangsweg liep richting een hoek van het stadion en ik moest kiezen of ik links of rechtsom ging. Uiteraard koos ik de verkeerde kant, zodat ik 3kwart van deze kolos was rondgelopen voordat ik bij de ingang kwam. U zult begrijpen dat een 6e kop koffie mij niet slecht in de oren klonk op dat moment..

Afijn, uiteindelijk heb ik een stadiontour gedaan, waarbij ik in de spelerstunnel, kleedkamers, koninklijke loge en natuurlijk op de tribune ben geweest.

Vorige week ben ik hier gestopt, en stom als ik ben had ik dit hele verhaal op Anna's laptop geschreven, en terwijl Anna richting Hongarije ging voor de Formule 1, ben ik natuurlijk vergeten dit bestand op men usb te zetten ...heel slim

Inmiddels is mijn meissie vannacht weer terug gekomen, dus kan ik ook weer verder typen aangezien ze nu aan het werk is..Waar was ik? Wembley zo te lezen..pfoe, weer even graven hoor, o ja, na Wembley ben ik teruggegaan naar Liverpool Street station waar Nicky aan zou komen..aangezien hij een uur vertraging had, zo vriendelijk was geweest mij dit te melden, heb ik helemaaal niet 2 uur zitten wachten daar en me stierlijk lopen vervelen

Geintje,nick..

Eindelijk kwam die pinda dan met camera en al de stationshal binnenlopen..3 maanden is toch wel erg lang, he..Na een innige omhelzing (half Londen dacht dat Jim en Jamai waren gearriveerd), besloten we direct naar het hotel te gaan alwaar ik eiiiindelijk kon douchen en wat slaap kon pakken..we wilden natuurlijk niet al te veel tijd verspillen, dus nadat we gesetteld waren, gingen we maar in het hotel wat eten..eenmaal daar was de toon alweer gauw gezet en het gesprekniveau tot een dieptepunt gezakt toen er 'Angus Steak' op het menu bleek te staan..Nja, mensen die ons een beetje kennen, kunnen wel raden hoe dit vertaald werd.. Mensen die ons niet kennen, lees Angus zonder de 'g'...

Aldaar besloten we dat het toch al te laat was voor sightseeën en dat als we vroeg zouden gaan stappen, we de volgende dag genoeg energie zouden hebben om de stad in te gaan..Volgens goed gebruik een ouderwets flesje Bacardi+cola ingeslagen, en op de hotelkamer er achter komen dat géén van ons eraan gedacht heeft om dan wel dobbelstenen, dan wel een kaartspel mee te nemen..

Improviseren dus met het drankspelletje..goed dat bleek nog een flinke klus, maar we hebben 1tje gevonden waar je met zijn 2en toch behoorlijk wat plezier van kan hebben (mits aangeschoten):

Men neme 1 goedgevulde ipod, selecteer het spel 'Music quiz'. concept van dit spel is om binnen 10 seconden de juiste titel bij het juiste nummer te raden dat op dat moment afspeelt. Indien je er 5 achter elkaar goed weet te raden, en de timer niet voorbij de 5 seconden is (per nummer) hoef je niet te drinken..verknal je het? Drinken..

Rond een uurtje of 11 besloten we met de tube richting het centrum te gaan, en we besloten om, jawel, 2 bacardi breezers onderweg mee te nemen.. nostalgie ten top

In het centrum zijn we bij een willekeurige club naar binnen gegaan..het bleek nog niet zo druk in de club, maar mijn motto is altijd: Je moet het zelf gezellig maken..en dat deden we..Na een aantal uurtjes stond de club behoorlijk vol, en vermaakte we ons prima.. uiteindelijk lagen we rond half 4 op bed, wat best netjes was omdat we én moesten zoeken naar de nachtbus
, én moesten wachten op de nachtbus, én de nachtbus ons nog een kleine 3 kwartier moest vervoeren..

De volgende dag stond Wimbledon Tennis Park op het programma, en aangezien ik die dag daarvoor Wembley Central en Wembley Park verkeerd had ingeschat, besloten we om dit keer maar op Wimbledon Park te gokken..(geen van ons beiden was zo slim om het gewoon aan iemand te vragen)..

UITERAARD stonden we weer op het verkeerde metrostation, en toen we vroegen waar Wimbledon tennis park was, wees een oude dame ons de juiste richting op..met het gemak dat ze het zei leek het een wandelingetje van 5 min..de realiteit bleek uiteindelijk 45 minuten..(ok, paar keer verkeerd gelopen en het is flink uphill daar, maar toch)..

Nu moet ik wel zeggen dat 45 minuten door de wijk Wimbledon lopen een stuk aangenamer is dan 45 minuten door de wijk Wembley..Wimbledon heeft waarschijnlijk de mooiste,grootste, duurste huizen van Londen, met bijbehorend wagenpark..Genieten dus..

Eenmaal aangekomen bij het tennispark Wimbledon moesten we helaas 2 uur wachten op de volgende tour, die anderhalf uur zou duren om het centrecourt te zien..dat vonden we een beetje zonde van de tijd, dus besloten we alleen het museum te bezoeken.. Ik ben geen fan van musea, maar als ik dan toch ergens heen moet, dan het liefst een sportmuseum.. en ik ben geen fan van het kijken naar oude tennisrackets, maar als er allemaal leuke, interactieve dingen te zien (en dus te doen) zijn, is het zeker geen tijdverspilling..ik vond het erg interessant allemaal en heb op speelse wijze veel geleerd over de geschiedenis van Wimbledon, en zeker een aanrader

Na Wimbledon werd het tijd voor de usual-londen-sights..Na de Big Ben, Westminster abbey, en London Eye (wegens tijdgebrek helaas niet in gezeten) hebben we Harrods bezocht..hoewel dit alles mijn tweede keer Londen was, viel het mij op hoe weinig ik mij nog van mijn eerste keer kon herinneren (toen ik 10 was)..

Ook een wandelingetje door Harrods blijkt nog wel wat tijd te kosten, en toen we eenmaal buiten waren, liepen we een rondje om het gebouw heen (ok, niet opzettelijk - we konden het metrostation niet meer vinden)...Dat bleek een gouden zet, want er is zowaar een exclusieve parkeerplaats naast Harrods..U zult begrijpen dat het geen straf is om daar eens even een kijkje te nemen..

Van Ferrari's tot Bentley, Rolls Royce tot Porsche, je kijkt je ogen uit.. Nadat James Bond ons met zijn Aston Martin had afgezet bij de Tower Bridge (ok, niet helemaal waar....of eigenlijk gewoon: helemaal niet waar), en we ook dit prachtig staaltje bouwwerk op de gevoelige plaats hadden vastgelegd, zijn we richting de o2 arena gegaan...

Jawel..want het was rond dit tijdstip dat we eigenlijk met 20.000 fans zouden staan wachten totdat de poorten open gingen..Rond half 7 kwamen we bij de ingang van het gigantische dome, en tot onze teleurstelling waren er slechts een handjevol fans te vinden, daar waar er duizenden waren samengekomen die maandag daarvoor, omdat hij dan zijn eerste concert zou hebben gegeven..ik heb het natuurlijk over Michael Jackson, voor diegenen die de laatste maand in een koelkast heeft gezeten..

Bij de ingang waren 2 grote witte muren geplaatst, met slechts een kleine afbeelding van de King of Pop en zijn geboortejaar - sterfjaar, met als bedoeling dat de fans hier een mooie boodschap achter konden laten..Zie de foto's om te zien hoe wij Nederlanders dat doen

We besloten een kijkje te nemen in de o2, die een hele straat met restaurantjes, barretjes en......EEN BIOSCOOP!!! bleek te bevatten..aangezien de nieuwe Harry Potter juist die dag daarvoor was uitgekomen, hadden we al de mogelijkheid besproken om deze eventueel samen in Londen te gaan bekijken. Dit buitenkansje konden we dus niet laten liggen, en na een snelle, doch verrukkelijke Oosterse hap naar binnen te hebben gewerkt, hadden we de voorstelling van 7 uur te pakken.

Ik ga niks verklappen, maar voor diegenen die hem nog niet gezien hebben (en dit wel van plan zijn), ik vond deze film duidelijk 1 van de betere, zo niet de beste..

Afijn, omdat we ook alweer een dagje ouder worden, en Nicky rond 6 uur zijn nest uit moest voor zijn vlucht, besloten we die avond niet meer de stad in te gaan en gingen we terug naar het hotel..Aldaar besloten we nog een drankje aan de bar te doen..Nu hoor je mensen regelmatig razend enthousiast zijn over Guinness bier, en aangezien we nu toch in Engeland zijn, en ze het hier toch schenken, vond ik dat we dat maar eens moesten proberen............Waarvoor nogmaals excuus nick..Smerige bocht..

Het tripje Londen was daarmee voor Nicky voorbij, en de volgende ochtend moest ik na een korte anderhalve dag alweer gedag zeggen tegen mijn maatje..Ik ben zelf nog iets langer blijven liggen, en 's middags nog terug naar Harrods gegaan om de Engelse versie van 'Komt een vrouw bij de dokter' op te pikken..uiteraard had het grootste warenhuis van Engeland deze niet op voorraad, maar als ik de tube nam naar de andere kant van Londen, bij die ene rode telefooncel linksaf zou slaan, na 500meter bij het 33e stoplicht rechts, en dan na 54 stappen naar links keek, zou er een miniscuul boekwinkeltje zijn waar ik misschien nog geluk zou hebben...Nee dankje..Ik besloot op tijd naar het vliegveld te gaan en rond 15.10 begaf ik mij in het luchtledige richting het altijd mooie Cyprus..

Inmiddels zijn we alweer een week verder en heb ik GROOT NIEUWS!!!!!!!!

Wegens verschillende redenen zal ik vanaf 22 augustus weer PERMANENT in Nederland te bewonderen zijn..1 van die redenen is dat ik jullie allemaal uiteraard ontzetten mis (slijm), 1 van die redenen is dat Anna voor 4 maanden naar ons koude kikkerlandje komt (aaaaah), en ik niet de bruiloft van men neef wil missen (nogmaals aaaaah).... Er zijn ook nog wel een aantal andere dingetjes die spelen maar daar hoeven jullie wijsneuzen op dit moment niks over te weten

Goed, dit was m dan, sorry dat ik waarschijnlijk een half uur van jullie tijd in beslag heb genomen..ik heb ook nog een zootje foto's toegevoegd, dus jullie zijn er nog niet

..Bedankt voor het lezen en laat even een berichtje achter, want deze blog heeft me zo'n uurtje of 3 gekost in totaal dus EEN BEETJE WAARDERING MAG OOK WEL EEN KEER JA !!!!!!!!!!!!!!!!

hihi..kidding..

Een dikke kus vanuit het zonnige Cyprus!!!!!!!

Dag 85: Es tut mir auch leit

Zooo van de week ging ik er eens even goed voor zitten, om een flink verhaaltje te schrijven, maar werd ik na 5 minuten onderbroken, dus bleef het verhaaltje uit..Ik ben nog steeds in leven, ben er nu weer voor gaan zitten en hoop dat ik dit keer niet onderbroken wordt..

Ten eerste nog even mijn pappie feliciteren met zijn verjaardag van 4 juli jl. Op naar de 50 pa! En nog veel plezier op Kreta deze week!

Ten tweede toch even onder de aandacht brengen hoe mijn 'travelbuddy' Vincent van de week van een 220 meter hoge brug is gesprongen in Namibië (met elastiek aan zijn voeten).. Gruwelijk gedaan, jochie, en als ik daar was, was ik met je meegesprongen!

Tijdens het schrijven van mijn laatste blog was Michael Jackson zojuist heengegaan, en zoals jullie weten zou ik met Nicky naar Londen gaan om onze held live te zien..Aangezien the King of Pop is heengegaan, wordt een concert geven een beetje moeilijk, maar Nicky en ik hebben besloten er toch gewoon 3 geweldige dagen londen van te maken!

Dinsdag op woensdagnacht om 2 uur vlieg ik daarom richting Gatwick, vrijdagmiddag half 3 weer terug, uiteraard gaat ik er hier weer uitgebreid verslag van doen..Ik heb de hele week vrij genomen, wat betekent dat ik morgen en dinsdag ook niks te doen heb, dus, ja ouders, let op: Wilco gaat cultureel doen. Morgen ga ik met Anna naar Aphrodite's Bath's, en daarna naar Kuryum, een hooggelegen soort van Arena die over de zee uitkijkt. Daarna gaan we door naar Paphos, wat een schitterend stadje aan de westkust van Cyprus is. Dat zijn de vooruitzichten voor deze week, nu de terugblikken...

Ik weet niet precies meer waar ik ben gebleven in mijn vorige blog, wat ik wel weet is dat ik 2 heerlijke zondagen Guaba heb gehad, en mijn weekje vol heb gemaakt tot mijn vakantie. Afgelopen week waren de oom, tante en 2 nichtjes van Anna op bezoek. Dinsdag werd ik uitgenodigd om met de hele familie uit eten te gaan bij een klein restaurantje op een prachtige lokatie. Het eten was heerlijk, en naar goed Duits gebruik werd er flink gedronken. Ik zat naast de oom van Anna en Ralf (Anna's vader) en die besloten er eens flink van te genieten. Ik werd geacht mee te drinken (wat normaal gesproken geen probleem is) en er werd een lokaal borreltje voor men neus gezet. Toen ik het naar binnen goot, merkte ik in eerste instante niets. 3 seconden later heb je echter het gevoel dat iemand je slokdarm in de fik steekt..Er werd mij verteld dat dit drankje (ik vergeet de naam steeds, iets met een s aan het begin en nee- tis geen ouzo) verschillende doeleinden heeft. Zo wordt het in de winter als het hier vriest gebruikt voor het defrosten van de autoruiten en wanneer het weer omslaat drinken de Cyprioten het als medicijn. Iedere avond 2 shotjes, een hele week lang, en je heb geen last van je luchtwegen en ik geloofde het helemaal. Het kleine flesje ging gelukkig vrij snel leeg, maar Ralf und Klaus zouden natuurlijk geen Duitsers zijn als ze er niet nog 1 namen..Uiteindelijk hebben we met zijn 3en 3 flesjes leeggedronken, wat neerkomt op ongeveer 8 kernraketten op je longen..gelukkig reed Anna

Anna der nichtjes zijn 7 en 3 spreken natuurlijk geen woord Engels, alleen maar Duits. De kleinste (Alicia) is werkelijk een schat van een meid. Blonde krulletjes, ogen net zo groot als der oren, en de hele dag kletst ze iedereen der oren van de kop. Toen de grote boze Wilco haar begon te kietelen, kroop ze echter gauw bij mama op schoot, hoewel ze het toch wel grappig leek te vinden. Vervolgens ging ze iedereen vertellen dat ik haar niet meer mocht kietelen, dus toen ze later naast me stond, zei ik haar op men beste Duits: Es tut mir leid vor das kitschelen (ofzo)........Terwijl iedereen gespannen op antwoord wachtte, en die kleine schat me aankeek, zei ze op heel zachte toon: Es tut mir auch leid.....ZOOO SCHATTIG, brak mijn hart en echt ontzettend Youtube-moment..toen iedereen begon te lachen begreep ze dit natuurlijk niet en aangezien de kleine al vermoeid was van de lange dag besloot ze het maar op een flink janken te zetten

Tijd om naar bed te gaan dus..

Afgelopen donderdag had Anna via der werk kaartjes weten te regelen voor Nikki Belucci, een Italiaanse vrouwelijke dj, die erom bekend staat topless te draaien. Het feest was in Breeze bar, en nu had ik al horen zeggen dat dat niet echt mijn publiek was. Breeze is het type club waar de miljonairs hun eigen area hebben, de miljardairs hun eigen area hebben, en een zeer hoog 'high heels'-gehalte heerst. Ik ben midden op de avond een rondje gaan lopen en van de 500 mensen die er waren heb ik er misschien 10 gezien die zeg maar stonden te 'bewegen' (het was niet eens dansen te noemen. De rest zat hun champagne te drinken en mooi te wezen.. Anna en ik begonnen ons dus al gauw te vervelen en aangezien de dj toch niet zo topless bleek als de titel 'topless dj' doet vermoeden, zijn we er na een uurtje of 2 vandoor gegaan..

Voor de rest is er eigenlijk weinig aan het handje hier..Ik zal jullie nog wel even een update geven over mijn toekomstplannen..

Toen ik Cyprus aan het regelen was, werd in eerste instantie uitgegaan van een stage van 5 maanden. Dat zou betekenen dat ik 20 september klaar zou zijn, maar aangezien mijn afstudeerzittingen in augustus zijn, wou ik graag voor die tijd terug naar Nederland. Toen ik dat aangaf bij mijn baas, zei hij dat 4 maanden eigenlijk wel kort is, en stelde hij voor om een weekje terug naar NL te vliegen om af te studeren. Ik wou deze fantastisch ervaring natuurlijk niet op zoiets af laten ketsen, en ben daarom destijds verbaal akkoord gegaan met een stage tot november.

Mijn stufi is tot en met augustus en aangezien mijn stagevergoeding nooit genoeg zou zijn om van te leven, besloot ik hem dat laatst maar te melden, en dat het plan om 3 maanden op water en brood te leven, mij niet zoveel aansprak. Verrassend genoeg stelde hij voor om bij te betalen, iets wat ik niet echt verwacht had. Ik heb hem gezegd zijn voorstel in beraad te nemen, maar er zijn een aantal dingen die mij er eigenlijk van weerhouden om hier nog tot en met november te blijven. Ik twijfel dus nog steeds, maar zal jullie gauw laten weten of het augustus of november wordt.

Ongetwijfeld zal mijn volgende blog een stuk interessanter zijn, wanneer ik de verhalen (en hopelijk ook de foto's) van mijn culturele weekje EN de 3 dagen londen heb natuurlijk...Voor nu laat ik het even hierbij. Een hele dikke kus vanuit Cyprus en hou mijn blog in de gaten voor de volgende, want er zit een spannende, geweldige week aan te komen

Dag 73: Loong weekend

Nou nou, het was me het weekendje wel weer.. Afgelopen donderdag leek in eerste instantie een prachtig avondje te worden. Ik had de vrijdag vrij genomen omdat Anna jarig was, dus het weekend was voor mij donderdagavond al begonnen. 's Middags een flesje D&G Light Blue opgepikt, eigenlijk het enige vrouwengeurtje dat ik zou kunnen herkennen uit duizenden. 's Avonds was het uiteraard wel eerst het wekelijkse voetbaluurtje. Nadat die redelijk verlopen was, bleven we allemaal eigenlijk een beetje hangen, en na lang stilzitten na het voetbal, besloten we richting MacDonalds te gaan voor een smakelijk maaltje. Tegen de tijd dat we richting Guaba gingen, was het al half 12, en verrassend genoeg beslotenRobin, Nima en Andre om niet mee te gaan naar Guaba.

Whatever.

Maria en Xenia besloten in ieder geval wel te proosten op Anna's verjaardag en zo zaten we donderdag op vrijdagnacht om 0:00 champagne te proosten op Anna der 21e verjaardag.
Happy Birthday baby!

Totdat mijn gezellige avond wreed verstoord werd..Telefoon van Nicky?! Om half 1 's nachts?

Ok..Ff rustig plekje opzoeken..

Jochie, alles goed?
Hey, heb je het al gehoord?
Nee, wat?
Michael Jackson is dood...
WAT?! Je maakt een geintje..
Nope, over het hele nieuws, op de radio etc. het lijkt serieus afgelopen te zijn...geen concert ouwe..

Zoals velen van jullie misschien wel wisten, zouden Nicky en ik aanstaande 16 juli zijn tweede concert (van de 50) bij gaan wonen in London..Ook even over geblogd op Hyves hierover:

Klik hier voor mijn Hyves blogje

Inmiddels hebben Nick en ik besloten toch lekker 3 daagjes Londen te doen, weliswaar niet waar we voor kwamen, maar ik kijk er naar uit jochie, kan niet wachten je weer te zien!

Uiteraard ging het nieuws als een lopend vuurtje door Guaba en je hoorde steeds meer mensen erover praten..Ik kan wel zeggen dat ik geschokt was, maar aangezien het Anna's verjaardag was, besloot ik er later wel aandacht aan te besteden..

Na men meisje de volgende ochtend blij te hebben gemaakt (met der cadeautje, geen rare dingen denken

), zaten der ouders al in de woonkamer achter de buis gekluisterd..
Op zo'n beetje ieder kanaal breaking news..muziekzenders zondden alleen nog MJ uit..Toen begon ik het pas een beetje te beseffen.. De rest van de dag hebben we bij het zwembad gehangen, niet veel meer gedaan..

's Avonds hadden we echter een feestje gepland, rond 9 uur waren we met een mannetje of 7 en vonden we het tijd om de kaarten maar eens tevoorschijn te toveren..
Een leuk spelletje Kings volgdde, waarna de Bob's aan de beurt waren de overige 5 redelijk vrolijke feestgangers richten de stad te rijden..Afijn, jullie zullen begrijpen dat we niet thuis waren voor het licht werd

Zaterdag moest Anna werken vanaf 5 uur en aangezien ik behoorlijk kapot was van de avond daarvoor besloot ik lekker bij haar thuis te blijven om aan men scriptie te werken (jaa, in het weekend, schouderklopjes mogen)..Rond een uurtje of half 10 vroeg Maria (zusje Anna) of ik zin had om een filmpje te pakken..Die avond dus naar Transformers 2 geweest, leuke film, goede special effects, maar moet zeggen dat ik er niet heel warm of koud van word..Ga binnenkort wel lekker HP6 kijken

Zaterdag lekker thuisgebleven nadat Anna klaar was met werken..

Zondag moest Anna weer werken maar aangezien Guaba de laatste tijd een beetje minder werd, zijn we er niet zo veel meer geweest..Ik had het gevoel dat het deze zondag wel eens anders kon worden..Met Robin, Xenia en Maria weer een heerlijk 'ouderwets' zondagje Guaba gehad..Toen het feestje rond 9en afgelopen was, begonnen de schoonmakers de vloer schoon te vegen..Hilarisch om ze een liedje te leren:

I WANT YOU TO TAKE A BROOM
AND SWEEP THE YARD
BLA BLA BLA BLA BLA
OR WE GONNA FALL APART

DON'T GIVE ME NO BLA BLA BLA
YOU HAVE ALL DAY AND NIGHT
I'M HARD TO SATISFY SO
YOU BETTER DO IT RIGHT

WORK!
WHAT YOU WAITING FOR?
WORK!
PUT YOUR BACK IN IT!
WORK!
JUST A LITTLE MORE!

Etcetera....

Daarna met Nima, Andre, Robin en nog wat anderen de finale Confederations Cup gekeken..finale wat?! Schijnt 1 of ander voetbaltoernooi te zijn gespeeld laatste 2 weken, die dienen als opwarmertje voor het WK..
Goed, hartstikke leuk, moet zeggen was onder de indruk dat USA eindelijk kan voetballen, maar uiteindelijk zijn de Gele Kanaries er (terecht) met de overwinning vandoor gegaan, aanvallend voetbal wint (opnieuw) een grote finale!

Helaas helaas helaas...was het weekend daarna weer voorbij..afgelopen..finito..basta...Vond het niet erg om vandaag weer aan het werk te gaan, begrijp me niet verkeerd..maar als je een beetje gewend raakt aan het slapen, dan is vroeg opstaan
toch weer even wennen

Fotootjes komen eraan!!!!!! Ga ze zsm uploaden, misschien vandaag al..heb weinig inspiratie meer.. O ja! Nog een nieuwsflash:

Afgelopen donderdag kreeg ik een smsje van Blonde B! Wie?! Blonde B, de Poolse die van het eiland vertrokken was, en me hier de eerste weken het hoofd op hol draaide..Mevrouw is terug, maar begeeft zich dit keer in de magische omgeving van Ayia Napa..desalniettemin wou ze toch even 2 avondjes Limassol meepakken en ze smste afgelopen donderdag wat ik aan het doen was.Toen ik terugsmste dat ik mijn vriendin der verjaardag aan het vieren was, heb ik niks meer van der gehoord....

Gek, he?

Kus uit Cyprus

Dag 65: A4'tjes en blunder van de week

Omdat mijn blogjes vaak over mijn invulling van mijn vrije tijd gaat, besluit ik het vandaag (gedeeltelijk) maar eens over een andere boeg te gooien. Nu niet direct wegklikken deze blog, want uiteraard ga ik jullie niet tot vervelens aan toe informeren over mijn gehele stagetraject, bovendien zou ik niet tevreden zijn over mijn blog als ik jullie niet ook zou informeren over mijn vrijetijdsbesteding. Nee serieus, niet wegklikken.

Exact 2 maanden geleden ben ik aan de slag gegaan bij de Freemont Group. Het project wat de Freemont Group voor ogen had, omvatte het opzetten en laten ontwikkelen van een Corporate Services Systeem. Laten ontwikkelen, dat wil dus zeggen dat ik niet 40 uur per week naar mijn scherm zit te staren om te programmeren. Nee, ik zou de ontwikkelaar moeten uitleggen wat de Freemont Group precies voor ogen heeft met betrekking tot het nieuwe systeem. De eerste weken dat ik hier was, bestond dus uit het opzetten van een project plan, opzetten van functionele eisen van het systeem, en ik wou graag zo spoedig mogelijk contact opnemen met de ontwikkelaar, die op de hoogte was van de aanstaande opdracht. Toen dat laatste punt steeds langer op zich liet wachten, bleef 1 gedachte steeds rondspoken in mijn achterhoofd: 'Van uitstel komt afstel.' Helaas bleek mijn achterhoofd gelijk te hebben, de ontwikkelaar heeft inmiddels aangegeven dat hij geen tijd heeft om de klus te klaren. AARGH!!!!!!

Wat nu? Momenteel ben ik op zoek naar een nieuwe ontwikkelaar. Ik heb al een aantal lijntjes uitgegooid, het één en ander begint een beetje concreet te worden. Maar dit houd wel in dat we weer van voren moeten beginnen met het informeren en overdragen van informatie naar een nieuwe ontwikkelpartner. Ik heb nog steeds goede hoop dat ik straks in augustus de Hogeschool van Amsterdam vol vertrouwen voor de laatste keer kan binnenstappen. Daarna stap ik naar buiten met een papiertje in mijn hand.

Een A4'tje met mijn naam erop. Een A4'tje waar ik 4 jaar lang voor heb moeten werken. Een A4'tje dat mijn maatschappelijke verantwoordelijkheid vertegenwoordigd. Een A4'tje dat de staat en mij veel euro's heeft gekost. Een A4'tje waarvoor ik de kans heb gekregen deze te verdienen. Een A4'tje dat aantoont dat ik er 4 jaar voor gewerkt en geleerd heb. Een A4'tje dat mij zoveel mogelijkheden biedt. Een A4'tje waarmee mijn leven begint.

Diepzinnig hè, die laatste alinea? Zat hem even helemaal te trippen, haha! Ongelooflijk, als je erover nadenkt..maar het is wel zo. Goed, terug naar het een wat luchtiger onderwerp..Cyprus met al zijn geneugten!

Een tijdje terug had Anna mij voorgesteld aan Jenny en Merin, 2 meiden uit Duitsland, wonend in Londen, voor de zomer op Cyprus. Omdat ik die avond erg moe was, en de meiden maar een half uurtje gezien had,had ik niet alle details opgeslagen van de dames.

Afgelopen vrijdag ging ik met Robin naar een barretje genaamd Hyper. Het was er erg rustig, maar omdat Robin nog 5 Russen had meegenomen die hij kende, toch gezellig. Anna was aan het werk, en zoals een prachtig gezegde luidt: 'Kijken mag', hadden Robin en ik genoeg te zien achter de bar van Hyper. Na ongeveer een uur met 1 van de 2 bardames gepraat te hebben, bleek ze ook afgelopen zondag in Guaba te zijn geweest. Hm..Toen ze vertelde waar ze ongeveer stond, begon ik te denken: 'Hey, stonden die vriendinnen van Anna daar ook niet?'

'Do you know Jenny, she was partying up there too?'
'Jenny is one of my best friends, we live together in the UK'..
'Oh so then you must be..........'
'Shit, black-out...eeeehrrr...eehrr....'
*ze kijkt me aan alsof ik van een andere planeet kom*
Eeeehrr..........
'Merin'..
'Shit yeah, that's right! We met before actually, last week..I'm a friend of Anna'
'Anna as in Maria's sister?'
'Yeah'..
'So we both met before, are talking to each other for an hour now, and both can't remember meeting each other?'
'That's right'...

Blunder van de week dus...gelukkig herkende ze mij ook niet meer.

Nadat ik de afgelopen 3 weken op zaterdag niet was wezen stappen (pre-occupied

), vond ik het afgelopen zaterdag maar weer eens tijd om wat goed te maken. Anna en ik begonnen in Guaba, waar Robin zich al gauw bijvoegde. De relaxede sfeer bij Guaba van de eerste weken was weer eventjes terug. Niet meer zo druk, met alle bobo's om je heen. Je kon zowaar zitten en een praatje maken met je buurman ging wat verder dan ‘Sorry I stepped on your foot'...Op dat moment hebben Robin en ik een nieuw spel uitgevonden (naam nog niet bekend)..Men neme 2 barkrukken, 1 aansteker. Ga tegenover elkaar zitten en kijk elkaar strak in de ogen aan. De één gooit de aansteker, de ander moet vangen. Degene die hem laat vallen, drinkt een slok. Degene die wegkijkt tijdens het gooien, drinkt een slok. Degene die de aansteker niet boven elkanders schouder uitgooit, drinkt. Je zult wel begrijpen dat het na verloop van tijd moeilijk wordt om een aansteker te vangen

Nadat het spelletje een beetje begon te vervelen, vervolgden we onze zaterdagavond in Hyper, alwaar ik mij (opnieuw) voorstelde aan Merin. Het wordt een beetje een inside-joke nu. Langzaam maar zeker werd de groep groter en groter, en toen Hyper ging sluiten, waren we gezellig met een man of 10 aan de bar.

Omdat de avond nog lang niet voorbij was, besloten we met zijn allen naar basement te gaan. Ik had al veel gehoord over deze discotheek, maar was nog nooit binnen geweest. Eenmaal binnen kreeg ik een beetje een flashback. Het deed me denken aan 1 van de leukste discotheken waar ik ooit geweest ben: QK. Nu weten een heleboel van mijn trouwe lezers niet wat QK is, dus daarom leg ik het nog even uit:
Redelijk groot, maar niet immens. Leuke sfeer. Leuke muziek. Geen gezeik. Party on...tot in de vroege uurtjes heb ik het weekend optimaal benut.
Nadat ik gisteravond mijn blogje had getypt, zit ik momenteel op kantoor. Ik ga de boel nu uploaden, en dan gauw weer aan het werk. Aanstaande vrijdag verjaardagsfeestje van Anna, mevrouw wordt 21..belooft een spetterende avond te worden!

Kus uit Cyprus.

Dag 59: Confession Time

Zo, het weekje is alweer voorbij, tijd om weer te bloggen!

Allereerst huishoudelijke mededeling:

Laura, van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Ik hoop dat ik met deze boodschap de 'straf' kan verminderen met een half jaartje

Einde huishoudelijke mededelingenen

Wie de vorige foto's heeft bekeken, zal ook hebben gezien dat er een meisje genaamd 'Maya' tussen de foto's staat. Ik besefte mij opeens dat ik Maya nog helemaal niet genoemd had in mijn blog. Maya was 1 van de barmeisjes van Guaba en slowly but surely werd ze onderdeel van de vriendengroep.

Na het zoveelste incident met haar baas besloot ze ontslag te nemen en terug te gaan naar Parijs, waar haar moeder woont...Helaas moesten we dus al snel weer afscheid van Maya nemen, maar dat wouden we natuurlijk niet ongemerkt voorbij laten gaan. Daarom hebben we de afgelopen week veel afgesproken en gedaan met zijn allen om Maya een waardig afscheid te geven.

Het begon donderdag, en zoals de meesten van jullie inmiddels wel weten, is donderdag voor Robin en ik voetbaldag. Een vriend van Nima, Andre White uit New York,
had aangegeven ook wel een keer mee te willen doen, en zo geschiedde dat we opeens een publiek hadden bij het wekelijkse uurtje voetbal (Maya, Anna, Nima en Michos(een vriend van Anna).
Nu is de laatste weken het kwik op Cyprus flink gestegen, met als gevolg dat ik aan het eind van de pot kon zwemmen in mijn eigen zweet, men mond zo droog was als de Sahara, en men lichtje bijna uit..
Overigens nog wel een prachtige volley vanaf 15 meter vol onderkant lat binnengeknald, maar dat terzijde

Wat gaan we nu doen? Vroeg het publiek...zwemmen in de zee, zei Wilco

Er is niks rustgevender..dan in het maanlicht..baden...wanneer je zojuist de longen uit je lijf heb gerend..
En ik zag dat het goed was..

Aangezien Maya zaterdagochtend zou vliegen, hadden we met Robin, ik, Anna, Nima, en Maya uiteraard afgesproken om Beer-pong te spelen bij Robin thuis.

Beer-pong: Men neme een grote tafel, 20 bekertjes, wat bier en een pingpongbal. Vervolgens plaats je aan beide kanten van de tafel 10 bekertjes gevuld met wat bier, en plaats deze in de vorm van een pyramide. Vorm teams, probeer de pingpongbal in het bekertje te gooien, en als je raakt, moet de andere partij drinken. Het klinkt leuker dan het is..na 30x een balletje te zien vliegen, wordt het al behoorlijk saai, en dus opperde ik een ander spel te doen. Inmiddels was ook Andre gearriveerd met een vriendin, Nathalie, en besloten we een pak kaarten tevoorschijn te halen: Het meest simpele concept voor een drinkspelletje:

Trek een kaart, doe bijbehorende opdracht..vooral de Bust-A-Rhyme opdracht was nog wel eens lastig, waar 1 iemand dus begint met een zin, de volgende moet daarop rijmen, en de eerste die een fout maakt, moet drinken..Desalniettemin soms zeer hilarisch:

I'm driving in my car, I'm going to the bar, I can see you coming from far, Look out, on the street is some tar, Here you finally are, now I want to lick your star.....

1 van de succesvollere Bust-a-Rhymes

Na een uurtje spelen, een kaartspel dat rook naar bier, en Robin's appartement te hebben verbouwd, besloten we naar Guaba te gaan, waar we helaas aan het einde van een heel gezellige avond Maya gedag hebben moeten zeggen..

Bonne chance en France, Maya! We'll miss you

Goed, nu ik jullie een aantal keren al heb verteld over Anna, is het tijd om wat op te biechten(zie titel). Zei ik 3 weken geleden nog dat Anna alleen hele goede vriendin is, moet ik dat statement nu toch een beetje bijschaven..Een weekje of 2 geleden is er toch een vonk overgeslagen, en hebben Anna en ik behoorlijk wat tijd er op zitten saampjes..Na goedoverleg is onze status momenteel (en voorlopig) 'togetherish'....jullie mogen er van maken wat jullie willen, maar er vliegen toch wel wat meer vlindertjes in mijn buik dan voorheen ...Ik hou jullie op de hoogte (maar niet van de details

)..

Afgelopen zondag was Guaba weer aan de beurt, en voor het eerst sinds tijden heb ik het daar niet echt naar mijn zin gehad..De muziek was saai,het was ontzettend druk, en de sfeer bij Guaba wordt steeds minder..Van de vaste klanten van vorig jaar hoor ik alleen maar verhalen dat Guaba niet meer is wat het was, en afgelopen zondag kwam dat nog eens sterk naar voren..steeds meer bobo's komen naar Guaba, en mensen krijgen een steeds korter lontje..Omdat we niet veel zin hadden om nog langer te blijven, zijn we al gauw weer naar huis gegaan..

Aldaar heb ik besloten om eens een keer verstandig vroeg men bedje in te gaan voor another working week

Kus Wilco

Dag 52: NAPA BABY!!!

Een klein beetje vertraging, gisteren was het hier pinksteren en had ik een dagje vrij. Ipv men blogje te schrijven heb ik de hele dag op het strand gehangen, nu prop ik het bloggen even gauw in mijn lunchpauze.

Er is een hoop gebeurd sinds de laatste keer dat ik geblogd had, dus ik kan niet alle details meer zo goed herinneren. Wat ik nog wel weet is dat Anna en ik afgelopen dinsdag weer eens besloten er een pier-avontuurtje van te maken bij Guaba. Toen we er genoeg van hadden, moesten we weer van de pier af zien te komen en aangezien de trap ongeveer een halve meter in het water staat, moet je of slippers dragen of je schoenen uitdoen. Mijn schoenen uitdoen had ik die keer daarvoor al geprobeerd, met als gevolg dat ik ze niet meer aan kon doen omdat het zand bleef plakken aan mijn natte schoenen. Geniale Wilco bedacht een geniaal plan. De uitwerking is uiteraard à la Wilco......

Het trappetje is ongeveer een halve meter lang, de afstand tussen het trappetje en het water ongeveer 1 meter. Anderhalve meter verspringen met een hoogteverschil van 1 meter (het trappetje is natuurlijk hoger dan het strand), Wilco denkt: Je hoeft geen Olympisch goud the hebben om dat te halen.....There he is, preparing for his jump...he measures his steps...getting mentally prepared...There is the run...the run looks good, OH, A BIG WAVE IS WASHING UP SHORE, HERE GOES THE JUMP, HE LANDS AND................................................SPLASH!!!!!!!!!!

Wilco land op het strand, maar net niet ver genoeg dus springt vol in het water..ZEIK en ZEIK nat........Mission Failed..game over..

Afgelopen vrijdag stond al een tijdje in mijn agenda gepland: Een tripje naar de andere kant van het eiland, naar een plaatsje genaamd Ayia Napa....(zie kaart)..

Iedereen die in Nederland een jongerenvakantie heeft gehad in de laatste 4 à 5 jaar moet in Chersonissos geweest zijn...geloof me: YOU AIN'T SEEN NOTHING YET!!!!!!

Ayia Napa is gebouwd voor feestgangers..het hele centrum bestaat uit barretjes, clubs, lounges en noem het maar op..Het grappige is dat bijna iedere bar een thema heeft..zo heb je de Titanic Bar, Bedrock (flintstones), Hollywood, Castle (middeleeuwen), River Reggae (Jamaica), etc. etc. etc. Ik keek mijn ogen uit...Ik begrijp werkelijk niet waarom GoGo of beachmasters hier 0 aandacht aan besteed..niemand kent het waarschijnlijk maar geloof mij, als Chersonissos je beviel, dan word je verliefd op NAPA!!!!!! Voor iedereen aan te raden dus..Hoewel het nog vrij rustig was (het toeristenseizoen begint in juli), was het toch aardig druk in Castle, een relaxede club met een R&B zaal, en een house-zaal..we hebben de hele nacht heerlijk doorgedanst..voor 40 euro hadden we met zen 6en een shitty apartment geregeld waar we een paar uurtjes slaap hebben gepakt..daarna zijn we naar het prachtige zandstrand van Ayia Napa gegaan..de zee is hier zo helder als glas, en het zand is oogverblindend wit..

Rond een uurtje of 3 's middags gingen we voldaan terug naar Limassol....voor Napa was dit echter geen vaarwel...het was een tot ziens

Overigens:DEBIEL als ik ben, was ik vergeten mijn batterij van mijn camera te laden voordat we naar Napa gingen..met als resultaat: 2 foto's, batterij leeg Pluspunt: lesje geleerd voor de volgende keer..

Goed, mijn lunchpauze is inmiddels wel zo'n beetje over, ik ga weer gauw aan de slag..

Volgende keer zal ik weer wat uitgebreider bloggen, fotos en filmpjes komen er echt aan, sorry voor de vertraging, maar ik kan het niet op kantoor uploaden, en internetcafes zijn duur, en nog steeds geen internet in mijn appartement, ik werk aan een oplossing, ze komen eraan!!

Dikke kus, Wilco!!!!!!

Dag 44: Bye Blonde!

Ik wil eerst weer even een huishoudelijke mededeling doen:

Ruud, Nicky en Merlijn, duizendmaal dank voor het verhuizen!! Jullie houden zeker nog wat tegoed en ik ben erg dankbaar!

Wim, gefeliciteerd met het raden van de foto

!

Daar zijn we weer! Tijd vliegt, sjezus voor je het weet is het alweer juni, heb je nog maar 2enhalve maand om de stage op orde te krijgen, en ga je al denken aan wat er na de stage allemaal op de planning staat..

Afgelopen dinsdag werd ik na het werk uitgenodigd door Jan om bij hem en Derek een hapje te gaan eten met een ex-collega (gerard) en zijn vriendin (anja), gezellig met zijn 5en..

Na een ritje van 25 minuutjes kwamen we in een klein pitoresk dorpje waar het prachtig schattige huisje van Jan en Derek staat. Ik was helaas stom genoeg om mijn fotocamera te vergeten, want het huis is echt een plaatje. Maar het is vast niet de laatste keer dat ik er geweest ben, dus die foto's houden jullie nog tegoed..Gedurende het gezellige etentje kreeg ik eensmsje van Anna of ik later nog naar Guaba wou komen. Ik zei dat ik het nog niet wist, maar Anna bleef op een gegeven moment dusdanig aandringen dat ik het gevoel had dat er meer achter zat. Toen het etentje ten einde was gekomen (heerlijk gekookt overigens, Derek)
dropte Gerard me bij Guaba waar Anna samen met Xeniax (spreek uit kzenjah) op het strand waren..Toen Xeniax na 3 minuutjes zei dat ze naar huis ging omdat ze moe was, wist ik zeker dat er iets aan de hand was..Toen ik vroeg wat er aan de hand was vertelde Anna dat ze die dag daarvoor na 5 jaar een einde had gemaakt aan haar relatie..Therapeut Wilco schiet wel weer te hulp..na een uurtje derover gepraat te hebben,vonden we het toch wel genoeg en dropte Anna me thuis af..

Woensdag Champions League finale! De hele dag had ik niets anders aan mijn hoofd dan de wedstrijd der wedstrijden, die ook nog eens de twee beste ploegen van Europa tegenover elkaar plaatste..Met de hele crew zijn we naar de bar gegaan waar Nima (vriend van Robin, inmiddels ook van mij) werkt..De afloop stelde mij zeer tevreden (BARÇA, BARÇA!!!

) en we vonden het allemaal wel reden voor een feestje!

Donderdag ging het voetballen helaas niet door

(niet genoeg man)..reden om te balen, en aangezien het woensdag ook nog eens vrij laat geworden was, vond ik het verstandig
om een beetje slaap in te halen..Totdat ik plotseling werd verrast door een smsje van een oude bekende:

Hey Kid, sorry for not responding but I didn't have much time..Anyway, we're leaving tomorrow, so if you wanna come out and get a drink tonight, I'll be at the Irish pub..Barbara

Barbara als in Blonde B Barbara..als in dat Poolse meisje die me de eerste 2 weken helemaal gek wist te maken met der uitdagende gedrag en der hard-to-get aanpak..Aangezien ik al een paar keer in haar val was gelopen, was ik dit keer iets sceptischer:

Can't tonight, already got plans, what time are you leaving tomorrow?

Antwoord:

Actually we're leaving at 4 in the morning the day after tomorrow, so we've got time to have a drink tomorrow night as well..

Aha, mevrouw probeerde me dus weer te testen....FAIL..

Antwoord:

Ok, I'll talk to you tomorrow, we'll go have a drink..goodnight..

Wilco heeft die avond heerlijk geslapen

..

Vrijdagavond had ik met Blonde B en donkere B afgesproken in de Welcome Inn..daar waar er voorheen altijd wel enige spanning om onze ontmoetingen hing, was het nu gewoon gemoedelijk een drankje doen, niks spannends.. we wisselden emails uit en donkere B gaat in september Venlo onveilig maken, dus we spraken af om een keertje te gaan stappen in Amsterdam wanneer ik weer terug ben in Nederland..Rond half 1 beide dames gedag gezegd..Na nog wel een heel lief smsje te hebben ontvangen van Blonde B (totaal niet gewend van haar) was het time to move on..

Anna, Maria, Xeniax, Robin en Nima hadden 1 of ander feestje in een hippe tent waar je kaarten voor moest hebben..toen ik hoorde dat zij het totaal niet naar hun zin hadden en dat ze naar Step Inn kwamen, (waar ik inmiddels was beland met Malaz), begon de avond er weer wat rooskleuriger uit te zien..Uiteindelijk heb ik Robin en Nima niet meer gezien (schijnen moe te zijn geweest), maar ik had het erg gezellig met de dames en met Malaz..uiteindelijk zijn we tot sluitingstijd gebleven..

Zaterdag ging Robin studeren en Anna vroeg of ik zin had om overdag naar het Guaba-strand te gaan..de hele dag hebben we heerlijk in de zon gelegen, en een geweldige tunnel gegraven:

De foto komt nog!

Hij was niet al te groot, maar met alle stenen die op het Guaba-strand liggen, was het nog een verdomd grote uitdaging..'s Avonds waren ook Robin en Nima gearriveerd en aangezien Anna en ik nog in beachoutfit waren, was het plan om eerst naar huis te gaan, even gauw om te kleden en een snelle douche te nemen en daarna terug te komen..Toen Anna en ik eenmaal in mijn appartement aankwamen, viel mevrouw direct als een blok in slaap. Al gauw waren we allebei in een dusdanige dip beland, dat we op een gegeven moment de kracht niet meer hadden om nog omhoog te komen ondanks verwoede telefonische pogingen van Robin (sorry dude)...

Zoals ik al in één van mijn eerste blogs zei: Als je hier thuisblijft op zaterdagavond ben je gewoon een nerd: Die avond waren Anna en ik de ultimate nerds..Overigens is het geen schande om met Anna alleen thuis te zitten, aangezien mevrouw dezelfde domme humor heb als ik...bijvoorbeeld helemaal stuk gaan om de woorden: Barf, Bird en Butt-crust.....vraag er maar niet naar, want als je er niet bij was, is het ook niet grappig (vraag maar aan Robin

)

Vandaag hadden Anna en ik dus wat goed te maken..Guaba Sunday! We waren helemaal voorbereid (goed geslapen, uitgerust, gegeten, etc.)...onze tactiek betaalde zich uit want de muziek was heerlijk vandaag (zeg maar minimal PM, maar nog steeds PM

) en met de hele gang hebben we het heerlijk naar ons zin gehad..helaas helaas helaas houdt de muziek op zondag al om 8 uur op..toch hebben we zojuist nog even lekker op het strand liggen chillen..Inmiddels ben ik dus weer thuis men blogje aan het typen en staat er weer een nieuwe werkweek voor de deur.

Samenvatting + moraal: Blonde B is vertrokken, Kathia hoor ik niks meer van..maar het sluiten van goede vriendschappen is duizend keer meer waard dan beide ervaringen bij elkaar..

Dikke kus vanuit Cyprus!